ارائه مدلی برای ارزیابی کیفیت آموزش کارآفرینی با تأکید بر نقش تعدیل گری توانایی های مدرسین و به کارگیری امکانات کمک آموزشی

در ادبیات کارآفرینی گفته شده است که دانش و مهارت کارآفرینی را می توان آموخت و آن را در محیط مناسب توسعه داد از این رو آموزش نقش مهمی در توسعه فرهنگ کارآفرینی دارد. پژوهش حاضر به بررسی نتایج حاصل از اجرای آموزش های کارآفرینی در تعدادی از دبیرستان های کار و دانش شهرستان بجنورد پرداخته و بر مبنای پیشینه تحقیق مدلی را برای ارزیابی کیفیت این آموزش ها ارائه می کند. این تحقیق از نوع روش، توصیفی- پیمایشی بوده و داده ها از طریق پرسش نامه و مصاحبه گردآوری شده­اند. یافته های پژوهش نشان می دهد آموزش کارآفرینی با تکیه بر سه سازه؛ ایجاد مهارت های کارآفرینی، ایجاد اشتیاق برای انجام فعالیت های کارآفرینانه و پرورش ویژگی های شخصیتی کارآفرینانه در دانش آموزان خواهد توانست به میزان قابل توجهی بر ایجاد قصد کارآفرینانه در دانش آموزان تأثیر مثبت داشته باشد. همچنین دو متغیر توانایی های مدرسین و امکانات کمک آموزشی، رابطه میان آموزش کارآفرینی و ایجاد قصد کارآفرینانه در دانش آموزان را تعدیل می­نمایند.